واقعیت های جالب درباره یوهانس برامس

سرگذشت

یوهانس برامس در 7 مه 1833 متولد شد. پدر وی نوازنده شهرستانی بود که سازهای مختلفی عمدتا هورن و کنترباس را می نواخت ،

برامس از 7 سالگی نواختن پیانو را آغاز کرد. در زمان نوجوانی ، با اجرای نمایش در مسافرخانه ها ، هتل ها ، مکان های

تفریحی و اسکله های شهر به خانواده کمک مالی می کرد. همچنین اعتقاد بر این است که برامس در اوایل زندگی خود

شروع به آهنگسازی کرده است ، اما ساخته های اولیه او نابود شده است. وی به عنوان آهنگساز تا آوریل و مه سال 1853

مشهور نشد ، زمانی که به عنوان همراهی با ویولونگر مجارستانی ادوارد رمنی در یک تور کنسرت بود آوازه پیدا کرد.در سال

1853 ، برامس با رابرت شومان ملاقات کرد. شومان چنان تحت تأثیر ساخته های برامس قرار گرفت که مقاله ای در Neue Zeitschrift für Musik

نوشت و از نبوغ آهنگساز جوان ستایش کرد و وی را به عنوان کسی که می تواند مدرسه جدید آلمانی لیست و واگنر را سرنگون کند

اعلام کرد. بعد ها هانس فون بولوو ، رهبر ارکستر و پیانویست مجرب ، یک بار سمفونی شماره 1 برامس را “دهمین بتهوون” نامید.

واقعیت های جالب درباره یوهانس برامس

مورخان موسیقی معتقدند که برامس عاشق کلارا شومان بود. با این حال ، مشخص نیست که آیا این احساس متقابل بوده است.

حتی پس از مرگ غم انگیز رابرت شومان در سال 1856 ، کلارا و برامس تنها دوستان خود بودند. برامس هرگز ازدواج نکرد.

وی مدت کوتاهی در سال 1859 با آگاته فون زیبلد نامزد شد که نامزدی را قطع کرد.

واقعیت های جالب درباره یوهانس برامس

در حالی که خروجی آهنگسازی او تقریباً به اندازه موتزارت یا بتهوون نبود ، اما ساخته های او قابل توجه بود. او چندین اثر

مهم برای ارکستر نوشت از جمله چهار سمفونی ، دو سرنا ، دو کنسرتو پیانو ، یک کنسرتو ویولن ، . او بیش از 200 lieder ،

چندین سونات پیانو و کارهای مجلسی برای گروه های مختلف زهی نوشت. مسلماً عظیم ترین قطعه وی و اثری که وی را

بر روی نقشه قرار داد ، رکویئم آلمانی وی بود که یک سال پس از مرگ مادرش ساخته شد. در سال 1890 در سن 57 سالگی ،

برامس تصمیم گرفت که آهنگسازی را کنار بگذارد. با این حال ، او نتوانست عزم خود را حفظ کند زیرا در نهایت او آهنگسازی

Clarinet Trio Op خود را انجام داد. 114 ، Clarinet Quintet Op. 115 ، دو سونات کلارینت ، چندین چرخه آهنگ برای پیانو

و Eleven Chorale Preludes for Organ Op. 122 را ساخت .

واقعیت های جالب درباره یوهانس برامس

برامس به سرطان مبتلا شد. آخرین حضور عمومی او در 3 مارس 1897 در اجرای سمفونی شماره 4 خود با

رهبری هانس ریشتر بود. این قطعه پس از هر حرکت مورد تشویق ایستاده قرار می گرفت.

وی دقیقاً یک ماه بعد ، در 3 آوریل 1897 در 63 سالگی درگذشت.