تاریخ موسیقی قبل از میلاد مسیح
تاریخ موسیقی قبل از میلاد ملیله ای غنی است که در میان فرهنگ ها و تمدن های دوران باستان بافته شده است. از ضربات ریتمیک طبل‌هایی که در دشت‌های آفریقا طنین‌انداز می‌شوند تا ملودی‌های تحسین‌برانگیز فلوت‌ها در معابد بین‌النهرین، موسیقی از زمان‌های بسیار قدیم بخشی جدایی‌ناپذیر از بیان و فرهنگ بشری بوده است. در این کاوش، به ریشه‌ها، پیشرفت‌ها و اهمیت موسیقی قبل از ظهور مسیحیت می‌پردازیم که هزاران سال از تاریخ بشر و تکامل فرهنگی را در بر می‌گیرد.
تاریخ موسیقی قبل از میلاد مسیح
ریشه های موسیقی
خاستگاه موسیقی در اعماق گذشته ماقبل تاریخ نهفته است، مدتها قبل از اینکه آثار مکتوب وجود داشته باشد. اولین اشکال موسیقی احتمالاً به صورت آوازهای ساده و الگوهای ریتمیک تولید شده توسط انسان های اولیه پدیدار شدند. این صداهای اولیه برای اهداف مختلفی از جمله ارتباطات، مراسم تشریفاتی و پیوندهای جمعی خدمت می کردند. با گذشت زمان، این عبارات ابتدایی به فرم های پیچیده تری تبدیل شدند و عناصری مانند ملودی، هارمونی و ساز را در خود جای دادند.
بین النهرین و مصر باستان
از اولین تمدن هایی که سنت های پیچیده موسیقی را توسعه دادند، بین النهرین و مصریان باستان بودند. در بین النهرین، موسیقی نقش حیاتی در مراسم مذهبی، مراسم و جشن های فرهنگی داشت. الواح به خط میخی که قدمت آنها به هزاره سوم قبل از میلاد باز می‌گردد حاوی ارجاعاتی به آلات موسیقی مانند غنچه، چنگ و طبل و همچنین سرودها و تصنیف‌هایی است که به خدایان اختصاص یافته است.
در مصر باستان، موسیقی جایگاهی مشابه داشت که با باورهای مذهبی و زندگی روزمره در هم آمیخته بود. نقاشی‌ها، نقش برجسته‌ها و هیروگلیف‌ها صحنه‌هایی از نوازندگان را در حال نواختن سازهایی مانند چنگ، فلوت، و سیستروم در مراسم مذهبی، اعیاد و راهپیمایی‌ها نشان می‌دهند. مصریان همچنین اهمیت الهی را به موسیقی نسبت می‌دادند و معتقد بودند که موسیقی قدرت برقراری ارتباط معنوی و تأثیرگذاری بر خدایان را دارد.
تاریخ موسیقی قبل از میلاد مسیح
یونان باستان
یونانیان باستان سهم قابل توجهی در تئوری و عمل موسیقی انجام دادند و پایه و اساس سنت های موسیقی غربی را که تا به امروز پابرجا هستند، گذاشتند. موسیقی نقش اصلی را در جامعه یونان ایفا کرد و در تمام جنبه های زندگی نفوذ کرد، از مراسم مذهبی و نمایش های تئاتر گرفته تا رویدادهای مدنی و گردهمایی های خصوصی.
فیلسوفان یونانی مانند فیثاغورث و افلاطون به بررسی پایه های ریاضی و فلسفی موسیقی پرداختند و نظریه هایی را در مورد رابطه بین صدا، هارمونی و کیهان ارائه کردند. فیثاغورث، به ویژه، مفهوم “موسیقی کره ها” را معرفی کرد، و پیشنهاد کرد که اجرام آسمانی در رزونانس هارمونیک حرکت می کنند و یک سمفونی کیهانی تولید می کنند.
آلات موسیقی یونانی طیف وسیعی از سیم‌ها، بادی‌ها و سازهای کوبه‌ای، از جمله لیر، کیتارا، آئولوس (فلوت دوتایی) و تمپان را در بر می‌گرفت. موزیسین‌ها که به‌عنوان auletes یا kitharodes شناخته می‌شوند، تماشاگران را با اجراهای انفرادی سرگرم می‌کردند، خوانندگان را در قصیده‌های کرال همراهی می‌کردند و برای تولیدات نمایشی در تئاتر همراهی می‌کردند.
هند باستان
در هند باستان، موسیقی قلمروی مقدس و معنوی را اشغال می کرد که عمیقاً با باورهای مذهبی، اساطیر و فلسفه در هم آمیخته بود. وداها، متون مقدس هندو که قدمت آنها به بیش از سه هزار سال می رسد، حاوی سرودها و سرودهای معروف به ساما ودا است که در مراسم مذهبی و قربانی ها خوانده می شد.
ناتیا شاسترا، منسوب به حکیم بهاراتا مونی، یک رساله باستانی سانسکریت در مورد هنرهای نمایشی است که شامل موسیقی، رقص و نمایش است. دستورالعمل های دقیق در مورد مقیاس های موسیقی، ریتم ها، تکنیک های آوازی، و ساخت آلات موسیقی ارائه می دهد. موسیقی کلاسیک هند که با ملودی‌های پیچیده، تزئینات و بداهه‌پردازی مشخص می‌شود، به عنوان یک سنت پر جنب و جوش تا به امروز به رشد خود ادامه می‌دهد.
تاریخ موسیقی قبل از میلاد مسیح
چین باستان
در چین باستان، موسیقی به عنوان یک عنصر ضروری از آیین‌های درباری، مراسم و بیان فرهنگی، جایگاهی محترم داشت. سلسله ژو (1046-256 قبل از میلاد) سیستم پیچیده ای از موسیقی درباری به نام یایو را ایجاد کرد که شامل گروه های ارکستری از سازهای زهی، بادی و کوبه ای بود.
کنفوسیوس فیلسوف کنفوسیوس، فضایل موسیقی را به عنوان یک نیروی اخلاقی ، که قادر به تقویت هماهنگی، انسجام اجتماعی و فضیلت در جامعه است، تمجید کرد. آلات موسیقی مانند گوکین (زیتر هفت سیم)، کین (زیتر) و دیزی (فلوت بامبو) نقش برجسته‌ای هم در محیط‌های درباری و هم در مجالس خصوصی داشتند و به عنوان وسیله‌ای برای بیان هنری و هویت فرهنگی عمل می‌کردند.
نتیجه
تاریخ موسیقی قبل از میلاد گواهی بر جهانی بودن خلاقیت، تخیل و بیان فرهنگی انسان است. در سراسر تمدن های باستانی بین النهرین، مصر، یونان، هند و چین، موسیقی به عنوان وسیله ای عمیق برای ارتباط، ارتباط معنوی و کاوش هنری عمل می کرد. از سرودهای مقدس معابد بین النهرین تا تفکرات فلسفی دانشمندان یونان باستان، موسیقی در تمام جنبه های زندگی نفوذ کرد و تنوع و پیچیدگی تجربه بشر را منعکس کرد. همانطور که به بقایای دوران باستان می نگریم، به یاد قدرت و زیبایی ماندگار موسیقی می افتیم که از زمان و مکان فراتر می رود تا بشریت را در یک سمفونی هماهنگ از صدا و روح متحد کند.